கதிரின் நிலவழகே | Kathirin Nilavazhage | Author - Sana

லேப்டாப் பேக்கை ஒரு கையில் பிடித்து கொண்டு நடந்தபடியே போனை காதில் வைத்து " அனு. . கிளம்பிட்டியா  டைம் ஆகுது இன்னும் என்ன பண்ணிட்டு இருக்க ? நான் கிளம்பிட்டேன் ..காலேஜ் ல வைய்ட் பண்றேன் சீக்கரம் வந்துரு " என்றாள் யாழ்நிலா.  " அடியேய் படுத்தாத டி  மணி ஒன்பது கூட ஆகல  எப்படி பாத்தாலும் ஆல்பாஃபெட் ஆடர் ல முதல்ல வர நானே இன்னும் வீட்டுல இருந்து கிளம்பல..  ஆனா நீ லாஸ்ட் ரோல் நம்பரா இருந்து இப்பவே எங்க டி  நீ கிளம்பி போற.  இன்னைக்காவது நான் நேரமா உன்ன வர சொன்னேன் தான் அதுக்குனு இப்படியா " என்று கேட்டாள் அனுபிரியா.  

அதற்கு யாழ்நிலா லேசான சிரிப்புடன் " எனக்குனு தான் எல்லா பிரச்சனையும் என்ன தேடியே வருதே டி . . அதுல இருந்து தப்பிக்க இப்படியெல்லாம் பண்ண வேண்டியதா இருக்குகு.... எல்லா எ.. " என்று அவள் சொல்லி முடிப்பதற்குள் சட்டென அவளை இடித்து விட்டு அவளை தாண்டி ஓடினான் ஒருவன்.  


தடுமாறியவள் " சே ...யோவ் உனக்கு கண்ணு தெரியலயா டா " என்று திரும்பி அவனை முறைத்துவிட்டு திரும்புவதற்குள் புயல் வேகத்தில் வேறு ஒருவனும் அவளை இடித்து விட்டு முன்னால் சென்றவனை துரத்தி கொண்டு ஓடினான்.  இரண்டவது ஓடி வந்தவன் இடித்ததில் கையில் இருந்தவை ஒரு புறம் பறக்க மறுபுறம் ரோட்டிலேயே விழுந்தாள் யாழ்நிலா.  " சே . . பொறுக்கி ராஸ்கல்ஸ்... யூஸ்லஸ் உங்களுக்கு எல்லாம் கண்ணே தெரியாதா? " என்று திட்டினாள் யாழ்நிலா.  அவளை இடித்து விட்டு நிற்காமல் ஓடிக் கொண்டிருந்தவன் அவள் கூறிய வார்த்தைகள் கேட்டு சடன் பிரேக் போடப்பட்டவன் போன்று அப்படியே நின்றான்.  அவன் தன் இடது கையை இறுக மூடி மறு கரத்தில் ஓங்கி குத்தி கொண்டு முன்னால் ஒரு முறை பார்த்துவிட்டு பொறுமையற்ற பெருமூச்சுடன் திரும்பி அவளை நோக்கி வந்தான் .   கீழே விழுந்து கிடந்தவளை புருவம் உயர பார்த்தான் அவன்.  கைகளை தட்டிவிட்டி கொண்டு நிமிர்ந்து அவனை பார்த்தவள் ஒரு கணம் திகைத்தாள்.. இடித்து விட்டு சென்றவன் அப்படியே சென்று விட்டதாக எண்ணி தான் அவள் திட்டியிருக்க அவனோ எதிரே வந்து நின்று இருக்கிறானே...  இருந்தாலும் தலை குனிந்து தன்﻿னை சமாளித்து சாதாரணமாக இருப்பது போன்று காட்டி கொண்டாள் நிலா.  " டேய் கதிர்" என்று யாரோ கத்தி அழைக்கவும் அதற்கு " நீ போ நான் வந்தறேன் " என்று அவன் பதில் கூறியதும் கேட்டு அவன் முகத்தை பார்த்தாள் நிலா. அவளை நோக்கி இட கரத்தை நீட்டி " எந்திரி  என்றான் அவன்...கதிர்.  அவள் பிடித்து எழுவதற்காக தான் நீட்டினான் என்று புரிந்தாலும் வேண்டுமென்றே கவனியாதவள் போல தானே எழ முயன்றாள் நிலா.  


அதனை உணர்ந்தவன் சட்டென அவளது கையை பற்றி எழுப்பி நிறுத்தினான்.  முறைப்புடன் தனது கையை வேகமாக விடுவித்து கொண்டாள் நிலா.   உனக்கு அடி எதுவும் படலையே ? என்று வினவினான் அவன்.  எவ்வளவு இயல்பாக கேட்கிறான் என்று எரிச்சலுடன் நினைத்தவள் அப்போது தான் தனது கையில் இருந்தவை எங்கே என்ற நினைவு வர வேகமாக அதனை தேடினாள்.  பதில் தராமல் இருந்தவளை கண்டு பல்﻿லை கடித்தவன்  உன்ன தான் என்றான்.  அய்யோ .. எல்லாம் முடிச்சு போச்சு  என்று பதட்டத்துடன் கூறினாள் நிலா.  என்னவென்று  புரியாமல் அவளை பார்த்தான் அவன்.  " என்னோட லேப்டாப் . . ப்ராஜெக்ட் மெட்டீரியல்ஸ்  எல்லாம் போச்சு என்று அதிர்ச்சியுடன் கூறினாள் நிலா.  திரும்பி பார்க்க நடு ரோட்டில் கிடந்த அவளது லேப்டாப் பேக்கின் மீது அடுத்து ஒரு லாரி ஏறி சென்றது.  யாழ்நிலா அதிர்ந்து போய் பார்க்க நாக்கை கடித்து கொண்டு " நான் இடிச்சதால தானா ? " என்று கேட்டான் கதிர் . அவனுக்கு பதில் தராமல் வேறு எதாவது வாகனம் வருகிறதா என்று பார்த்தபடியே அதனை எடுக்க சென்றாள் யாழ்நிலா.  ஹே வைய்ட் ... இரு நானே எடுத்து தரேன்  என்று விட்டு முன்னால் இருந்த வாகனத்தை கை காட்டி நிறுத்தியபடி சென்று அவளது லேப்டாப் பேக்கை எடுத்தான்.  தொட்டு பார்த்து உணர்ந்ததிலேயே லேப்டாப்பின் நிலை புரிந்தது அவனுக்கு.  ஓரமாக வந்து அவளது கையில் கொடுக்க யாழ்நிலாவிற்கு கண்கள் கலங்கி போனது.  அமைதியாக அதனை வாங்கி கொண்டு அங்கிருந்து செல்வதற்காக திரும்பினாள் நிலா.  ஹே  எக்ஸ்க்யூஸ் மீ   கொஞ்சம் நில்லு மா என்று அழைத்தான் கதிர் .

 கதிர் வந்து விட்டதை அறிந்த மணிமேகலை அவனையும் வரவேற்க வேகமாக எழுந்து வெளியே செல்ல அதற்குள் தன் ரோல்ஸ்-ராய்ஸில் இருந்து இறங்கி தனக்கே உரிய வேகநடையில் விழா ஹாலின் நுழைவாயிலை அடைந்திருந்தான் நம் நாயகன்... அந்த வாயிலின் உயரத்தை தன் உயரத்தால் தொட்டுக் கொண்டும், அதற்கேற்ற உடற்பயிற்சி தேகத்தோடும், கம்பீரமான அழகுடன் நின்றவனை ஹாலில் இருந்த அனைவரும் இமைக்க மறந்து பார்த்தனர்...





கதிரின் முதல் சந்திப்பில் தன் மனதை இழந்த யாழ் நிலாவும் இணைவார்களா? அல்லது கதிரின் முதல் சந்திப்பிலே மனதை வென்ற இசை நிலாவும் கதிரும் இணைவார்களா? தெரிந்து கொள்ள தொடர்ந்து படியுங்கள் கதிரின் நிலவழகே 


லேப்டாப் பேக்கை ஒரு கையில் பிடித்து கொண்டு நடந்தபடியே போனை காதில் வைத்து " அனு. . கிளம்பிட்டியா  டைம் ஆகுது இன்னும் என்ன பண்ணிட்டு இருக்க ? நான் கிளம்பிட்டேன் ..காலேஜ் ல வைய்ட் பண்றேன் சீக்கரம் வந்துரு " என்றாள் யாழ்நிலா.  " அடியேய் படுத்தாத டி  மணி ஒன்பது கூட ஆகல  எப்படி பாத்தாலும் ஆல்பாஃபெட் ஆடர் ல முதல்ல வர நானே இன்னும் வீட்டுல இருந்து கிளம்பல..  ஆனா நீ லாஸ்ட் ரோல் நம்பரா இருந்து இப்பவே எங்க டி  நீ கிளம்பி போற.  இன்னைக்காவது நான் நேரமா உன்ன வர சொன்னேன் தான் அதுக்குனு இப்படியா " என்று கேட்டாள் அனுபிரியா.  

அதற்கு யாழ்நிலா லேசான சிரிப்புடன் " எனக்குனு தான் எல்லா பிரச்சனையும் என்ன தேடியே வருதே டி . . அதுல இருந்து தப்பிக்க இப்படியெல்லாம் பண்ண வேண்டியதா இருக்குகு.... எல்லா எ.. " என்று அவள் சொல்லி முடிப்பதற்குள் சட்டென அவளை இடித்து விட்டு அவளை தாண்டி ஓடினான் ஒருவன்.  


தடுமாறியவள் " சே ...யோவ் உனக்கு கண்ணு தெரியலயா டா " என்று திரும்பி அவனை முறைத்துவிட்டு திரும்புவதற்குள் புயல் வேகத்தில் வேறு ஒருவனும் அவளை இடித்து விட்டு முன்னால் சென்றவனை துரத்தி கொண்டு ஓடினான்.  இரண்டவது ஓடி வந்தவன் இடித்ததில் கையில் இருந்தவை ஒரு புறம் பறக்க மறுபுறம் ரோட்டிலேயே விழுந்தாள் யாழ்நிலா.  " சே . . பொறுக்கி ராஸ்கல்ஸ்... யூஸ்லஸ் உங்களுக்கு எல்லாம் கண்ணே தெரியாதா? " என்று திட்டினாள் யாழ்நிலா.  அவளை இடித்து விட்டு நிற்காமல் ஓடிக் கொண்டிருந்தவன் அவள் கூறிய வார்த்தைகள் கேட்டு சடன் பிரேக் போடப்பட்டவன் போன்று அப்படியே நின்றான்.  அவன் தன் இடது கையை இறுக மூடி மறு கரத்தில் ஓங்கி குத்தி கொண்டு முன்னால் ஒரு முறை பார்த்துவிட்டு பொறுமையற்ற பெருமூச்சுடன் திரும்பி அவளை நோக்கி வந்தான் .   கீழே விழுந்து கிடந்தவளை புருவம் உயர பார்த்தான் அவன்.  கைகளை தட்டிவிட்டி கொண்டு நிமிர்ந்து அவனை பார்த்தவள் ஒரு கணம் திகைத்தாள்.. இடித்து விட்டு சென்றவன் அப்படியே சென்று விட்டதாக எண்ணி தான் அவள் திட்டியிருக்க அவனோ எதிரே வந்து நின்று இருக்கிறானே...  இருந்தாலும் தலை குனிந்து தன்﻿னை சமாளித்து சாதாரணமாக இருப்பது போன்று காட்டி கொண்டாள் நிலா.  " டேய் கதிர்" என்று யாரோ கத்தி அழைக்கவும் அதற்கு " நீ போ நான் வந்தறேன் " என்று அவன் பதில் கூறியதும் கேட்டு அவன் முகத்தை பார்த்தாள் நிலா.  அவளை நோக்கி இட கரத்தை நீட்டி " எந்திரி " என்றான் அவன்.. கதிர்.  அவள் பிடித்து எழுவதற்காக தான் நீட்டினான் என்று புரிந்தாலும் வேண்டுமென்றே கவனியாதவள் போல தானே எழ முயன்றாள் நிலா.  


அதனை உணர்ந்தவன் சட்டென அவளது கையை பற்றி எழுப்பி நிறுத்தினான்.  முறைப்புடன் தனது கையை வேகமாக விடுவித்து கொண்டாள் நிலா.   உனக்கு அடி எதுவும் படலையே ? என்று வினவினான் அவன்.  எவ்வளவு இயல்பாக கேட்கிறான் என்று எரிச்சலுடன் நினைத்தவள் அப்போது தான் தனது கையில் இருந்தவை எங்கே என்ற நினைவு வர வேகமாக அதனை தேடினாள்.  பதில் தராமல் இருந்தவளை கண்டு பல்﻿லை கடித்தவன்  உன்ன தான் என்றான்.  அய்யோ .. எல்லாம் முடிச்சு போச்சு  என்று பதட்டத்துடன் கூறினாள் நிலா.  என்னவென்று  புரியாமல் அவளை பார்த்தான் அவன்.  என்னோட லேப்டாப் . . ப்ராஜெக்ட் மெட்டீரியல்ஸ்  எல்லாம் போச்சு என்று அதிர்ச்சியுடன் கூறினாள் நிலா.  திரும்பி பார்க்க நடு ரோட்டில் கிடந்த அவளது லேப்டாப் பேக்கின் மீது அடுத்து ஒரு லாரி ஏறி சென்றது.  யாழ்நிலா அதிர்ந்து போய் பார்க்க நாக்கை கடித்து கொண்டு "நான் இடிச்சதால தானா ?  என்று கேட்டான் கதிர் . அவனுக்கு பதில் தராமல் வேறு எதாவது வாகனம் வருகிறதா என்று பார்த்தபடியே அதனை எடுக்க சென்றாள் யாழ்நிலா.   ஹே வைய்ட் ... இரு நானே எடுத்து தரேன்  என்று விட்டு முன்னால் இருந்த வாகனத்தை கை காட்டி நிறுத்தியபடி சென்று அவளது லேப்டாப் பேக்கை எடுத்தான்.  தொட்டு பார்த்து உணர்ந்ததிலேயே லேப்டாப்பின் நிலை புரிந்தது அவனுக்கு.  ஓரமாக வந்து அவளது கையில் கொடுக்க யாழ்நிலாவிற்கு கண்கள் கலங்கி போனது.  அமைதியாக அதனை வாங்கி கொண்டு அங்கிருந்து செல்வதற்காக திரும்பினாள் நிலா.  ஹே  எக்ஸ்க்யூஸ் மீ   கொஞ்சம் நில்லு மா என்று அழைத்தான் கதிர் .

 கதிர் வந்து விட்டதை அறிந்த மணிமேகலை அவனையும் வரவேற்க வேகமாக எழுந்து வெளியே செல்ல அதற்குள் தன் ரோல்ஸ் ராய்ஸில் இருந்து இறங்கி தனக்கே உரிய வேகநடையில் விழா ஹாலின் நுழைவாயிலை அடைந்திருந்தான் நம் நாயகன்... அந்த வாயிலின் உயரத்தை தன் உயரத்தால் தொட்டுக் கொண்டும், அதற்கேற்ற உடற்பயிற்சி தேகத்தோடும், கம்பீரமான அழகுடன் நின்றவனை ஹாலில் இருந்த அனைவரும் இமைக்க மறந்து பார்த்தனர்...





கதிரின் முதல் சந்திப்பில் தன் மனதை இழந்த யாழ் நிலாவும் இணைவார்களா? அல்லது கதிரின் முதல் சந்திப்பிலே மனதை வென்ற இசை நிலாவும் கதிரும் இணைவார்களா? தெரிந்து கொள்ள தொடர்ந்து படியுங்கள் கதிரின் நிலவழகே 
